اهمیت آبکاری پلاستیکها
استفاده از قطعات پلاستیکی آبکاری شده در اواخر دهه 1970 در صنایع مختلف
گسترش چشمگیری یافت، به طوری که به سرعت در صنایعی نظیر خودرو سازی،
الکترونیک و مصارف تزئینی به ویژه تولید وسایل خانگی کاربرد وسیعی
یافتند[1]. مثالهایی که از این کاربردها در ادامه آورده شده است.
الف – صنعت خودرو
پلاستیکهای آبکاری شده هم به منظور زیبایی و هم به منظور افزایش مقاومت به
خوردگی در قسمتهای مختلف خودرو استفاده می‌شوند. به عنوان مثال برخی از
پلاستیکهای آبکاری شده مقاوم به سایش نظیر پلی اورتان در قسمتهای داخلی
اتومبیل استفاده شده‌اند، ضمن این که از قطعات پلاستیکی آبکاری شده که
دارای خاصیت مقاومت به ضربه باشند نیز میتوان در سپرهای خودرو استفاده
کرد. در شکل (1) نمونه ای از این کاربرد نشان داده شده است.
ب – صنعت الکترونیک
در صنعت الکترونیک ، آبکاری پلاستیکها به منظور ایجاد خاصیت هدایت
الکتریکی انجام می شود که نمونه بارز این کاربرد در ساخت صفحات مدارهای
چاپی (P.C.B) Printed Circuit Board می‌باشد [2] .
شکل (2) نمونه ای از این کاربرد را در ساخت صفحات مدارهای چاپی نشان می‌دهد.
ج – جنبه های تزئینی
استفاده از پلاستیکهای آبکاری شده به دلیل خاصیت مقاومت به خراش و خواص
زینتی پوششهای ایجاد شده به طور وسیع در تولید وسایل خانگی مورد توجه قرار
گرفته اند.[1]
درشکل (3) نمونه‌ای از این کاربرد نشان داده شده است.
2- معرفی پوشش الکترولس
آبکاری الکترولس عبارت است از احیاء شیمیایی با اتوکاتالیتیکی یونهای فلزی
موجود در وان الکترولس بر روی سطح قطعات. در این فرایند پوششی یکنواخت از
فلز مورد نظر به وسیله یک سری واکنشهای شیمیایی بر روی سطح قطعه ایجاد
می‌شود.
پرمصرف ترین پوششهای فلزی که در آبکاری الکترولس مورد استفاده قرار
می‌گیرند، مس و نیکل می‌باشند. که درادامه به مکانیزم اصلی عملیات آبکاری
الکترولس نیکل اشاره می‌شود[3].
3- اجزاء حمام الکترولس
به طور کلی در حمام الکترولس هشت جزء وجود دارد:
3-1- منبع یونهای نیکل
متداول‌ترین نمکهای به کار رفته در فرایند الکترولس نیکل، سولفات نیکل و
کلرید نیکل می‌باشند، به طوری که غلظت یونهای نیکل در حمام‌های اسیدی بین 4
تا 10 گرم در لیتر می‌باشند. [4و5]
3-2- هیپوفسفیت سدیم
این ماده یونهای نیکل را در محلول به شکل عنصر، احیاء می کند به طوری که
در طی فرایند احیاء آنیونهای هیپوفسفیت به ارتوفسفیت تجزیه شده و گاز
هیدروژن ایجاد می‌گردد. ضمن آن که درصد فسفر تا حدود 15 درصد نیز در رسوب
نیکل ظاهر می‌شود. [3]
3-3- بافرها
وظیفه بافرها جلوگیری از تغییرات PH در حمام می‌باشد به طوری که از افزایش بیش از حد اسیدیته محلول در طی رسوب گذاری جلوگیری می‌کنند.[3]
3-4- کمپلکس کننده ها
این اجزاء تقریباً اسیدهای آلی بوده که معمولاً دی کربوکسیلاتها می‌باشند.
این مواد تاثیر دو گانه ای دارند زیرا اولا باعث کاهش نرخ رسوب گذاری شده،
ثانیاً همانند یک بافر عمل می کنند[3].
3-5- شتاب دهنده ها
شتاب دهنده‌هایی نظیر ترکیبات فلوئوریدی و تیواوره در حد ppm2 تا 20 باعث افزایش نرخ رسوب گذاری می‌شوند [4].
3-6- پایدار کننده ها
وظیفه پایدار کننده‌هایی نظیر ترکیبات سرب، کادمیم و روی یا ترکیبات سیانیدی در حد ppm1 تا 10 این است که از تجزیه خود به خودی حمام در اثر حرارت اضافی یا وجود عناصر ناخالصی (ذرات گرد وغبار) جلوگیری می‌کنند.[3]
3-7- عوامل تر کننده :
این مواد باعث کاهش کشش سطحی حبابهای گازی ایجاد شده در حمام می شوند و از ایجاد حفرات گازی بر روی رسوب جلوگیری می‌کنند[3].
3-8- متعادل کننده ها:
این مواد باعث افزایش نرخ رسوب گذاری به وسیله تبدیل یون ارتوفسفیت به هیپوفسفیت می شوند[3].
4- معرفی پروسه آبکاری پلاستیکها
عمده فرایند آبکاری پلاستیکها مربوط به عملیات پیش از آبکاری است، به طوری
که از هفت مرحله پروسه مربوط به آبکاری پلاستیکها به روشهای متداول (مانند
الکتروپلیت یا الکترولس) امکان پذیر گردد[1].
این مراحل عبارتند از :
الف – آمده سازی اولیه
در این مرحله عملیات تمیز سازی سطح و چربی زدایی به وسیله محلول‌های اسیدی و قلیایی انجام می‌شود [6].
بلافاصله پس از پرداخت ، لینک دانلود به شما نمایش داده می شود و همچنین یک نسخه نیز برای شما ایمیل می شود .
فرمت فایل:
doc
حجم فایل:
103 کیلوبایت
تعداد صفحات فایل:
127
کلمات کلیدی : بررسی چسبندگی پوشش الکترولس به زیر لایه پلاستیکی در فرآیند آبکاری پلاستیکها , چسبندگی پوشش الکترولس به زیر لایه پلاستیکی در فرآیند آبکاری پلاستیکها , فرآیند آبکاری پلاستیکها , چسبندگی پوشش الکترولس , چسبندگی پوشش الکترولس به زیر لایه پلاستیکی , الکترولس , لایه پلاستیکی , فرآیند آبکاری
